тӱрын

тӱрын

Г.: тӹрӹнь

нар.

1. наклонно, косо; не отвесно и не горизонтально; с наклоном; с креном, накренившись; набекрень, с наклоном набок

Тӱрын лияш (каяш) стать наклонным, косым; покоситься, наклониться, накрениться;

упшым тӱрын шындаш надеть шапку набекрень.

Теве кугыза помышыж гыч шӱвырым лукто. Луктат, вуйжым тӱрын ыштен, шокталтен колтыш. [/i]И. Васильев.[/i] Вот старик достал из-за пазухи волынку. Достал, и, наклонив (букв. сделав наклонно) голову, заиграл.

Тӱрын шога кудыжо, шелылден кия волжо. [/i]«Мар. кален.»[/i] Стоит дом его косо, лежит корыто, расколовшись.

Сравни с:

шӧрын

2. через край, держа наклонно (посуду)

Ялканов шӧран кӧршӧкым нале да тушечын вигак Матран умшашкыже тӱрын подылташ тӱҥале. [/i]П. Корнилов.[/i] Ялканов взял в руки кринку с молоком и прямо из неё через край начал поить Матру.

Колшӱрым сайынак кочна. Кодшыжым Архипыч тӱрын йӱын колтыш. [/i]М.-Азмекей.[/i] Вдоволь наелись ухи. Оставшуюся Архипыч выпил через край.

3. боком, косо; не прямо, не лицом к кому-чему-л.

Тый, Серёжа, тӱрын шинчет гынат, тӧр ойло. [/i]В. Юксерн.[/i] Ты, Серёжа, хоть и косо сидишь, говори прямо.

Сравни с:

ӧрдыжын

Идиоматические выражения:

– тӹрӹнь анжаш

– тӹрӹнят анжалаш агыл

– тӹрӹнь кеӓш

– тӹрӹнь обед